بررسی وضعیت آموزش بالینی از دیدگاه دانشجویان اتاق عمل و هوشبری در دانشگاه علوم پزشکی و خدمات بهداشتی درمانی البرز

مقدمه: جهت ارتقای کیفیت آموزش بالینی، بررسی مستمر وضعیت موجود، کشف نقاط قوت و ضعف و تقویت یا اصلاح آن‌ها از ارکان اساسی محسوب می‌شوند و دانشجویان مهمترین منبع دسترسی به اطلاعات لازم در این زمینه می‌باشند. این پژوهش با هدف تعیین وضعیت آموزش بالینی از دیدگاه دانشجویان اتاق عمل و هوشبری دانشگاه علوم پزشکی و خدمات بهداشتی درمانی البرز در سال 1389 انجام پذیرفت. روش کار: پژوهش حاضر یک مطالعه توصیفی- مقطعی بود که در سال 89-90در دانشگاه علوم پزشکی وخدمات بهداشتی درمانی البرز انجام شد و نظرات دانشجویان کارشناسی پیوسته گروه اتاق عمل و هوشبری در مورد وضعیت آموزش بالینی مورد بررسی قرار گرفت. ابزار بررسی پرسشنامه‌ای 35 گزینه‌ای محقق ساخته بود که به صورت خودایفا توسط دانشجویان تکمیل شد. داده‌ها با استفاده از نرم افزارSPSS و روش‌های آماری تجزیه و تحلیل شد. نتایج: نتایج به‌دست آمده از این مطالعه نشان داد که مطلوب‌ترین وضعیت آموزش بالینی از دیدگاه دانشجویان اتاق عمل مربو ط به حیطه برخورد با دانشجو بود در حالی که از نظر دانشجویان رشته هوشبری حیطه اهداف و برنامه آموزشی بالاترین سطح را به خود اختصاص داد. در مجموع، دانشجویان رشته اتاق عمل با میانگین امتیاز 74 از 100 وضعیت آموزش بالینی را مطلوب و دانشجویان رشته هوشبری با امتیاز 53 وضعیت آموزش بالینی را نسبتاَ مطلوب توصیف نمودند. نتیجه‌گیری: با توجه به لزوم کسب مهارت بالینی در رشته‌های تخصصی چون کارشناسی اتاق عمل و هوشبری، به نظر می‌رسد لازم است تا در کنار توجه به مسائل آموزش تئوری، به وضعیت محیط‌های بالینی نیز توجه بیش‌تری شود. به عبارت دیگر، محیط آموزش عملی باید به شکل علمی همراستا با اهداف آموزش‌های نظری فراهم شود تا دانشجویان قادر باشند به توانمندی‌های لازم در زمینه تخصصی اتاق عمل و هوشبری نائل گردند.